Trail by the Sea 2012, Een dagje om van te leren.

Bij mijn aankomst bij Strandpark De Zeeuwse Kust was het nog lekker rustig (zoals altijd was ik veel te vroeg). Ik heb mijn startnummer en shirt opgehaald en had nog ruim de tijd voor een bekertje thee en wat rust. Uiteindelijk na een kort telefoontje Paula Ijzerman, mijn mentale ondersteuning van de dag, gevonden. Door haar kleurige verschijning was was niet zo heel moeilijk om haar te ontdekken. Tussen al die saaie hardloopkleding sprongen wij met onze INKnBURN kleding er lekker tussenuit!

Voor de start al een hoop (voor mij) nieuwe mensen ontmoet waaronder Carlo; nu even zonder hond Diesel omdat we niet wisten hoe druk het zou gaan worden. Ik ben een ramp in namen onthouden maar ik heb nog veel meer nieuwe en bijzonder aardige mensen ontmoet. Onderweg hoorden we “Paulo!... Paul… Paula?...” achter ons. Dat was Twitia (in leuk fleurig rokje) met wat vrienden.

Na de start hadden we alle gelegenheid om lekker warm te lopen op het eerste stukkie strand. Het eerste stuk duinen was ook nog prima te doen. Eenvoordeel van met Paula lopen is dat ze –yap yap yap- lekker door kan kletsen waardoor de km voorbij vliegen. Iets wat later nog erg van pas zou gaan komen! 

Het tweede stuk duinen was al wat lastiger. Leuk uitdagend maar ik had het met sommige klimmetjes in dat mulle zand al wat zwaar. Ik ben duidelijk niet gewend om veel in mul zand te lopen. Ik probeerde te rennen waar ik kon maar moest soms ook lopend klimmen om wat energie te besparen. Fijn om een haasje voor je te hebben, dat blijft je motiveren om te lopen. Soms maakt ze een vrolijk huppeltje en dat helpt ook veel. Ik had mijn camera meegenomen maar heb hem amper gebruikt. Een van de weinige bruikbare opnamen is van de achterkant van mijn haasje:

Na het tweede stuk strand kwamen we na een stevige klim in het bos aan. Dat terrein stond me veel beter aan. Dit lijkt meer op het terrein waar ik ook vaak op loop! Na het bos kwam nog wat zand en duinen en daar kreeg ik het zwaar… Ik moest plassen waarna mijn buik niet meer top voelde. Ik had moeite mijn ritme te vinden en moest even over een punt heen. En daar was Paula weer to the rescue! Gelukkig ging het na een km ofzo wel weer. Leuk was ook dat Leo Boekestijn langs kwam en aangaf dat hij het zand ook beu was; “dat rotzand!”.  :-) 

Op een stukje camping zijn we denk ik de route kwijtgeraakt waarna we met een groepje lopers via een stuk weg weer de gele hesjes van de vrijwilligers tegen kwamen. Ook begon bij de camping mijn knie op te spelen. Die knie waar ik al zo lang geen last meer van heb gehad en waarvan ik dacht dat dit nu echt een sterk onderdeel van mijn benen was geworden… die #&%$ rotknie! Elke km deed hij wat meer zeer, tot het punt dat ik af en toe een stuk moest gaan wandelen om de pijn te laten zakken. Dat was niet het plan, desnoods zou ik op karakter doorlopen! Maar goed, ik heb nog meer plannen dit jaar. Deze wedstrijd zou een leuke ervaring zijn om mezelf en mijn progressie te meten. Ook had ik er geen zin in om iets echt kapot te lopen. Jammer voor Paula (ik zag dat ze door wilde lopen) maar vanaf hier was het run-walk-run voor mij.

Na een teleurstellende waterplas waar we door heen moesten (ik had er meer van verwacht) begon een stuk met wat loslopende koeien en een lang saai fietspad. Of was het nou fietspad en toen koeien? Ik begon wat moe te worden en die rotknie hielp ook al niet mee. Na een stukje bebouwde kom wilde ik even niet meer toegeven. Ik zou tot aan die beruchte trap doorlopen al deed het nog zo’n zeer! Nou, dat heb ik geweten! Gelukkig (alweer) had ik genoeg afleiding onderweg! Bij de trap een bekertje water gepakt en rustig de trap over gegaan. 

Het laatste stuk strand met alweer dat losse zand was echt niet fijn. Na de laatste duinovergang kon ik de finish ruiken en ben ik doorgelopen. Ik kreeg van Paula nog een lift aangeboden; Ik mocht op haar rug de finish over! Erg lief, maar ik wilde erg graag zelf die lijn over lopen! Gehaald in 4 uurtjes voor 34,44 km (Garmin gemeten). Niet slecht, had beter gekund maar toch blij. Ik heb een geweldig mooie trail gelopen, nieuwe vrienden gemaakt en een prestatie neergezet die ik een jaar geleden nog niet voor mogelijk hield.

Waar ik ook blij mee was is mijn schoenenkeuze. Ik heb nog zitten dubben maar ben blij dat ik voor mijn Merrel Sonic Gloves gegaan ben. Ik heb een hekel aan zand in mijn schoenen en daar heb ik heel de dag geen last van gehad. Zelfs het stukje water waar we doorheen moesten hielden ze prima, ik heb geen natte voeten gehad!

Na afloop werden we uitgenodigd door Carlo om in zijn huisje even bij te komen en ons op te frissen. Wat was dat fijn zeg, schoon en fris weer in de auto! Bedankt Carlo and family!

De vrijwilligers langs het parcours en op de posten waren allemaal super gemotiveerd en dat is zeker een complimentje waard! Bedankt mensen!

And last but surely not least: Paula bedankt voor het entertainment en de support!

Al met al heb ik deze dag als een mooi meetpunt kunnen gebruiken van waar ik nu sta in mijn training en wat ik nog moet doen voor mijn avontuurlijke trailplannen van dit jaar. Een stukje zelfreflectie:

• -          Een marathon schema volgen en regelmatig trailwaardige km maken geeft nog geen garantie dat je een trail als deze makkelijk uit kan lopen. Het was echt pittig!
• -          Eten en drinken onderweg valt niet mee als je ook nog op adem aan het komen bent van een klim en de volgende alweer aan ziet komen. Dit moet ik nog meer oefenen onder belasting. Tijdens een duurloopje op een zaterdag is er altijd wel een punt waar je even lekker vlak loopt of je rust kan pakken, hier niet.
• -          Doseren onderweg is heel belangrijk. Probeer echt je rust te pakken waar het gaat want een stukje verder kan er weer een lekker gemeen klimmetje zitten.
• -          Achteraf kan ik mezelf schoppen dat ik toch meer had moeten hardlopen of door had moeten zetten, maar of dat beter was zal ik nooit te weten komen. Soms moet je slim zijn en aanvoelen wanneer het verstandiger is om je plannen te laten schieten. Het heeft geen nut om jezelf kapot te lopen als je verdere plannen hebt.
• -         Ik moet meer kwaliteits-kilometers gaan maken. Veel meer lange duurlopen en wat minder versnipperd km maken om een weektotaal te halen.
• -        Om meer kracht te krijgen in mijn “onderstel” zal ik buiten het lopen op zoek moeten naar geschikte (cross fit?) oefeningen voor m’n heupen/bovenbenen/knieën.

Een dag na de Trail by the Sea ben ik erg blij dat ik hem gedaan heb! Alhoewel ik niet gelopen heb zoals ik van plan was heb ik veel geleerd en weet ik waar ik momenteel sta. Ik heb toch genoten die dag! Nu kan ik weer lekker door trainen en werken naar de volgende uitdaging!

Op Trail-running.nl staan al foto’s, en linkjes naar andere foto albums, van de Trail by the Sea.